In gesprek met kinderboekenschrijfster Chantal Verschraagen over haar kinderdroom

Droomde jij er als kind ook over om meerdere beroepen uit te oefenen ‘wanneer je later groot zou zijn’? Dan ben je niet alleen. Ook Chantal Verschraagen vond als kind meerdere dingen leuk om te doen. Maar haar wens voor het schrijven van een kinderboek werd werkelijkheid na de geboorte van haar eerste zoon. Benieuwd naar haar verhaal? Lees dan het tweede interview uit deze kinderdroom interview reeks.

Als kind droomde ik over van alles

Ik denk dat in ieder vriendenboekje wel een ander beroep stond. Danseres en schrijfster kwamen echter wel vaak voorbij. Dat is ook niet zo gek. Ik danste altijd heel graag en was ook regelmatig in de bibliotheek te vinden. Boeken van Carry Slee waren lange tijd favoriet. Heel lang wilde ik voor die doelgroep boeken schrijven. Meerdere malen was ik er zelfs al mee begonnen, alleen maakte ik het niet af. De perfectionist in mij was niet tevreden en stopte dan.

Mijn ouders keken mee vanaf de zijlijn

Mijn ouders deden niet heel veel op het gebied van mijn dromen en ambities. Dat klinkt natuurlijk wat gek maar op school deed ik het goed, ik had genoeg vrienden en vriendinnen en ze lieten mij dan vooral ook doen waar ik gelukkig van leek te worden. Ze keken mee vanaf de zijlijn en zagen dat het goed ging. Althans, zo heb ik het ervaren. Er is in ieder geval nooit gezegd dat ik iets niet zou kunnen. Ik heb altijd het gevoel gehad dat ze trots op me waren en achter mijn keuzes stonden. En zo ervaar ik dat nog steeds.

Na de geboorte van mijn zoon, ontstond het idee voor een eerste kinderboek

Nadat mijn zoon in 2021 werd geboren ontstond er een idee voor een kinderboek. Dit kwam voort uit mijn zoektocht naar een leuk informatief boek dat spelenderwijs epilepsie uitlegt. Ik kon niet vinden waar ik naar op zoek was en besloot in gesprek te gaan met mijn tante. Mijn tante zit in de wereld van de boeken en kon mij alle details vertellen. Haar enthousiasme was zo aanstekelijk dat ik er vol voor ben gegaan.

In 2022 kwam het eerste boek uit; De mama van Mik heeft epilepsie. Ik heb het in eigen beheer uitgegeven en alles zelf geregeld. Het was een intense en bijzondere ervaring. Ik ben onwijs trots dat ik dit gedaan heb en dat ik zelfs een tweede boek (De opa van Mik heeft astma) heb uitgebracht.

De boeken leggen op een speelse manier uit wat de ziekte inhoud en nemen angst weg. Het is een geweldig hulpmiddel voor het uitleggen van de ziekte maar ook super leuk om te lezen. Ik hoor regelmatig dat het boek favoriet is terwijl zij niemand in de omgeving hebben die ziek is. Dat is natuurlijk onwijs speciaal.

Al staan er nog genoeg dozen op zolder, waar ik soms best onzeker van wordt. Dat is dat stukje perfectionisme in mij. Op het moment dat ik een mooie review of überhaupt een bestelling krijg, ben ik echter weer zo trots als een pauw.

Het schrijfproces ging bij beide boeken best wel vlot

Ik wist wat ik wilde schrijven en hoe. Dat betekent natuurlijk niet dat het ook in één keer goed was. Er zijn een hoop versies geweest voordat we allemaal tevreden waren. De allerkleinsten hebben een andere woordenschat en dat vereiste soms een hoop aanpassingen. Daarnaast was ik ook nog druk bezig met het regelen van illustraties en dergelijke. En dit allemaal naast mijn werk en gezin. Het stukje marketing wat er dan ook nog eens bij komt kijken maakt het hard werken. Maar het is wel een onwijs leuk proces waarvan ik hoop dat ik het nog een paar keer mag doorlopen.

Laten proberen, toejuichen en helpen als het nodig is

Mijn zoon is 2.5 jaar en heeft nog geen specifieke dromen. Hij is wel erg ondernemend en daarin probeer ik hem zoveel mogelijk vrij te laten. Als hij hoog klimt ben ik in de buurt om hem te vangen maar ik moedig hem vooral aan op een positieve wijze. Dit hoop ik ook in de toekomst te kunnen doen. Laten proberen, toejuichen en helpen als het nodig is.

Tot slot…

Ik denk dat het voor kinderen heel belangrijk is dat zij merken dat jij als ouder gelooft in je kind. Dat je vertrouwen in ze hebt. Probeer ze zelf te laten ontdekken wie ze zijn, wat ze willen en hoe ze dit kunnen bereiken. Maar ook ik ben hierin verre van perfect natuurlijk. Ik leer gaandeweg steeds wat wel en niet werkt en daarom denk ik dat mijn laatste tip is om niet te hard te zijn voor jezelf.

Is het schrijven van een kinderboek ook een droom voor jou? En heb je een vraag aan kinderboekenschrijfster Chantal Verschraagen? Deel het dan met ons in een reactie. Chantal zal ook meelezen om eventuele vragen te beantwoorden.