Emigreren naar Bali met kids: tips & tricks!

Hun roots, de sfeer, cultuur, mensen en de taal; op Bali voelen Esther, haar partner en hun twee kids van 8 en 10 jaar zich thuis. In dit gastblog artikel delen ze waarom Bali zo bijzonder is maar ook waarom zij er voor kozen om hun kids uit het Nederlandse onderwijssysteem te halen en te kiezen voor unschooling/homeschooling. Benieuwd naar hun verhaal inclusief tips en tricks om te emigreren naar Bali met kids? Lees dan snel verder 😀 !

Op Bali zijn er veel meer ouders die unschoolen/homeschoolen dan in Nederland

Ik wist het zeker; ik zou onze kids gaan homeschoolen. Ik had netjes alles gescand t/m groep 8 van spelling, taal tot aan rekenen en meer. Was volledig op de hoogte van het curriculum. Maar eenmaal in Bali aangekomen, voelde dat niet goed meer.

De kinderen ontwikkelen zich hier super snel en zijn leergieriger dan ooit. Ze leren niet uit boekjes maar van het leven. Dat is ook iets dat op Bali omarmd wordt; op Bali zijn namelijk veel meer unschoolers/homeschoolers dan in Nederland. Je komt er dan ook makkelijk mee in contact! Bijvoorbeeld in Facebook groepen maar ook in het dagelijkse leven.

Verder volg ik graag Life Is a Choice op Instagram met hun community en is @eigen.reis begonnen met een waanzinnig vernieuwend onderwijsplan.

Op Bali is er geen school- en leerplicht. Gezien wij uitgeschreven zijn uit Nederland, hebben wij alle vrijheid

Ik werk als Virtual Assistant. Ik plan voor verschillende ondernemers hun social media, redigeer teksten, ik edit podcasts, Ik verstuur nieuwsbrieven voor ondernemers of zet een mailautomatisering op en doe bijvoorbeeld de klantenservice (mail).

Niemand heeft mij er tot nu toe van kunnen overtuigen dat het belangrijk en/of goed voor kinderen is om zoveel uren per week met 20 tot 30 leeftijdsgenoten te zitten. Wat mij betreft is het ook niet het echte leven. Onze kinderen leren van allerlei mensen van verschillende leeftijden en met verschillende achtergronden.

Toevallig gaan onze kinderen 5 keer per week naar de sportclub, waar ze andere kinderen van verschillende leeftijden ontmoeten maar dat was niet onze insteek. Verder ontmoeten we overal mensen. Zo eten wij 1 tot 2 keer per dag buiten de deur; iedereen maakt dan ook een praatje met elkaar. Allerlei verschillende culturen, talen en nationaliteiten. Het is zo verrijkend.

De kinderen leren weer om nieuwsgierig te zijn, om vragen te stellen. In plaats van de hele dag luisteren en hun hoofd volgestopt krijgen door mensen die bedacht hebben wat zij moeten leren.

Wij volgen de kinderen, ons gezin maar bijvoorbeeld ook het weer

Ik heb verder dus ook geen schema of dagritme. Wij volgen de kinderen, ons gezin maar bijvoorbeeld ook het weer. Als het mooi weer is, gaan we naar het strand toe, is het te warm, dan doe we spelletjes in een restaurantje dat airco heeft. De kinderen rekenen af, oefenen hierbij Indonesisch.

We leven dichterbij de natuur. Als onze zoon wil gaan duiken dan is hij er met zijn 10 jaar eindelijk oud genoeg voor. Hij leert de theorie in het Engels. Op vragen die gedurende de dag naar boven komen, gaan wij uitgebreid in. We zoeken, onderzoeken en praten overal over.

Als laatst wil ik zeggen dat ook wij nog regelmatig stemmetjes in ons achterhoofd hebben met onze conditioneringen. Gaan onze kinderen niet achterlopen? Waarachter? Moeten ze niet uit boekjes gaan leren? Maar elke dag laten onze kinderen zien hoe gelukkig ze zijn en zich ontwikkelen.

Drie maanden voordat we vertrokken hebben wij het aan de kinderen verteld

Wij hebben 3 kinderen. Onze oudste zoon hebben wij direct betrokken bij onze plannen om te emigreren naar Bali met kids omdat hij niet mee zou verhuizen. Daarna zijn we eerst met de andere twee kinderen nog een keer naar Bali toegegaan; zij wisten toen nog niets van de plannen.

Toen we terugkwamen van Bali, hebben we ons huis verkocht en het daarna pas aan de twee meeverhuizende kinderen verteld. Drie maanden voordat we vertrokken.

Zo’n emigratie op deze leeftijd (8 en 10 jaar) is wat minder eenvoudig dan een emigratie als de kinderen nog erg klein zijn. Ze zijn al zo geworteld in Nederland. Daarom hebben wij steeds alles heel open besproken.

Tot slot; nog een aantal tips voor het emigreren naar Bali met kids

• Zorg dat je pas een huis koopt of huurt als je op Bali bent. Bezichtig altijd zelf want de foto’s kunnen erg afwijken van de werkelijkheid.
• Verdiep je in de cultuur en de gebruiken. Pas je aan, je bent te gast op het prachtige eiland.
• Weet dat je niet mag werken op Bali zonder het juiste visum. Je mag sowieso geen werk doen dat een lokaal iemand kan doen.
• Maak een duidelijk plaatje van de kosten. Op Bali wonen is niet zo goedkoop als veel mensen denken. Dat begint al bij de kosten van het visum.
• Volg op Instagram mensen die je al voor zijn gegaan, dat is leuk voor de voorpret en zij kunnen je tips geven over bijvoorbeeld emigreren naar Bali met kids.
• Geniet van het hele proces van het begin tot het eind, emigreren naar Bali met kids is een achtbaan maar wel de allerleukste!

Meer lezen over emigreren naar Bali met kids? Dit zijn een aantal boekentips:

Je kunt Esther en haar gezin volgen op Instagram; esther_op_bali. Heb je daarnaast nog een vraag voor Esther of zouden jullie ook willen emigreren naar Bali met kids? Wij zijn super benieuwd! Deel het gerust in een reactie 😀 !