In januari 2020 vertrok Noortje samen met haar man Michiel en hun zoontje Jip voor een jaar naar Bali toe. Ze werden verliefd op het eiland en zijn nooit meer vertrokken. In dit gastblog artikel geven zij een kijkje in hun leven en in een bijzonder avontuur die zij samen met hun zoontje beleefd hebben; het beklimmen van een vulkaan in Bali!
Het was een hele bijzondere tijd die eerste jaren op Bali
Indonesië was, zoals veel landen, in 2020 gesloten voor het toerisme en het eiland was leeg. De mensen die er nog waren waren locals of mensen die bewust voor een leven op Bali hadden gekozen.
Een maand lang op vakantie ‘in eigen land’
In maart 2021 lukt het mijn broertje met een bepaald visum om van Nieuw Zeeland naar Bali te komen. Zo woonden wij in mei 2021 een maand lang samen in een huis in Ubud. Dat was heel bijzonder! Helemaal omdat ons eigen huis helemaal in het zuiden van Bali ligt vlakbij Nusa Dua.
Voor deze maand samen hadden we van alles op de planning staan. Het was dan ook een fantastische tijd om het eiland te ontdekken. De natuur knapte zienderogen op van de rust en op alle mooie plekken waren we nagenoeg alleen.
We hebben dan ook intens genoten en zijn heel erg dankbaar dat we in deze periode op het eiland mochten zijn.
De vulkaan Batur in Bali beklimmen
In deze maand beklommen we onder andere de vulkaan Batur. Dit is een slapende vulkaan die in 2000 voor het laatst uitbarstte.
Normaal gesproken loop je in het hoogseizoen met duizenden tegelijk de berg op om de zonsopkomst te bekijken vanaf de top. Ik denk dat er nu in totaal misschien 30 mensen waren inclusief gidsen en de warung eigenaresse.
Onze ervaring
Om 2:30 uur werden wij opgepikt door een chauffeur die wij geboekt hadden en om 3:30 uur gingen wij de berg op. Jip startte bij mij in de draagzak op de rug, maar dat bleek al gauw te zwaar voor deze mama van 1 meter 60 😉 . Michiel nam het over en tilde Jip de hele weg op zijn rug mee naar boven toe.
Boven op de berg aten we ons ontbijtje op terwijl we naar een prachtige zonsopkomst keken. Er waren veel apen. En de gids vertelde ons van alles over deze vulkaan Batur in Bali en we maakten foto’s. Wat een prachtig uitzicht en wat gaaf dat we dit zo met zijn vieren konden meemaken!
Ik voelde mij heel erg trots dat we dit met ons zoontje deden en dat we de ‘ja maar’s’ en de ‘wat als’ thuis hadden gelaten.
Voor Jip was het ook een groot avontuur! Op de arm bij de gids, rennend met mama over een smal paadje en grapjes maken boven op de berg met papa en oom Niek.
Op de weg naar beneden zat Jip weer in de draagzak bij Michiel op de rug. Het was heel stil. Michiel vroeg aan Jip of hij sliep en het antwoord was: “Nee papa, ik ben aan het genieten!”
Nou dan kun je mij dus opvegen! Opvoeding geslaagd! Dit is precies wat ik mijn kind wil meegeven. Avonturen beleven, groot en klein, en genieten! Dat is toch waar het om draait?!
Ik dacht in mijn twintiger jaren dat het leven een soort van zou stoppen wanneer je kinderen kreeg, maar het bleek dat wij pas écht begonnen met leven toen Jip kwam! Hij heeft ervoor gezorgd dat we naar Bali vertrokken en hij gaat met alles mee. Het hele leven is nu een groot avontuur samen. En binnenkort gaan we dit nog meer uitbreiden met een 2de kindje. Ik kan niet wachten!
Tot slot…
De enige tip die ik heb voor mensen die ook dit soort avonturen willen doen met kinderen is: DOEN! Pas je tempo een beetje aan, leg je kind uit wat er gaat gebeuren en stap er zonder verwachtingen in.
Genoten van dit gastblog artikel? Je kunt Noortje en haar gezin ook volgen op Instagram: @doornoortje.
3 Reacties
Wow dat moet een mooi avontuur geweest zijn voor Jip!
Wat gaaf! Hele mooie herinneringen om dit zo samen te doen!
Wat een bijzondere ervaring is dit. Ik wilde jaren geleden in Edinburg de vulkaan (Arthur’s Seat) beklimmen. Helaas was dat er niet van gekomen en daar baal ik nog steeds van