Emigreren met kids naar Frankrijk; tips & tricks!

Emigreren; het is voor ons een droom die wij zeker ooit nog willen gaan realiseren. Toen ik van Frédérique hoorde dat zij met haar gezin in Frankrijk heeft gewoond, kon ik dan ook niet wachten om haar te interviewen. En het is gelukt! In dit blog artikel deelt Frédérique al haar tips en tricks om te emigreren met kids naar Frankrijk. En heb je vragen? Stel ze gerust! Wij wensen je heel veel inspiratie toe.

In Frankrijk voel ik mij thuis

Ik had eerder in Frankrijk gewoond, in Nice, Parijs en Bordeaux, en het beviel zo goed dat ik sindsdien eigenlijk alleen maar terug wilde emigreren met kids naar Frankrijk. Die wens werd alleen maar sterker toen we kinderen kregen. Het leek mij heerlijk voor de kids om ergens op te groeien waar de zon vaak schijnt en het leven grotendeels buiten plaatsvindt. Een plek waar solidariteit nog bestaat en waar het minder anoniem is dan waar wij woonden, midden in het uitgaansgebied in hartje Amsterdam.

Uiteindelijk hebben we ervoor gekozen om te emigreren met kids naar Frankrijk en dan specifiek naar de Provence; een mini dorp in de Luberon met nog geen duizend inwoners. Nice vind ik een geweldige stad maar in die levensfase waren eerder op zoek naar een dorp, we wilden de natuur opzoeken. De Côte d’Azur is prachtig maar was voor ons onbetaalbaar.

Wanneer je iets meer het land ingaat, van de zee af, worden woningen al stukken goedkoper. Dat zou het dus worden, maar ik kende dat gebied totaal niet. Ik heb dan ook letterlijk met gesloten ogen een plek op de kaart aangewezen en daar hebben we een vakantiehuisje gehuurd voor twee weken. Vanuit dat huis zijn we op zoek gegaan naar onze uiteindelijke woning.

Veel dingen regelde we gewoon ter plekke

We hebben ons huis in Amsterdam zo snel verkocht dat we minder tijd overhielden dan verwacht om het een en ander te regelen om te emigreren met kids naar Frankrijk. Onze spullen gingen voor een maand de opslag in bij een verhuisbedrijf. Na afloop van die maand zouden ze het komen brengen. We hadden dus een maand om een woning te vinden in Frankrijk. Wat ik wel ver van tevoren geregeld had, was alles dat met verzekeringen te maken heeft en alles dat met onderwijs te maken heeft. De rest zouden we ter plekke regelen.

Frans is mijn moedertaal, dus voor mij was het geen probleem

Ik ben zelf als kind ook geëmigreerd 😀 . De kinderen probeerde ik in Amsterdam al wat Frans bij te brengen. Mijn familie spreekt Frans, dus de taal was ze niet vreemd ondanks dat ze het niet echt spraken. We keken ook veel films in het Frans en lazen samen Franse boeken.

Wist je dat Frédérique ook een super leuk blog heeft, Frankrijk Dromen, over Frankrijk waar ze leuke bestemmingen in Frankrijk deelt, Franse films, leuke Franse merken en meer?

Ook qua werkgelegenheid was het voor mij heel eenvoudig maar voor mijn echtgenoot daarentegen…

Mijn echtgenoot had moeite met werk vinden. We woonden in een klein dorp, dus dan is het aanbod aan banen al niet erg groot én hij sprak de taal niet vloeiend. Wanneer er een baan aangeboden werd, werd toch eerder voor de Franse kandidaat gekozen dan voor hem. Hij deed links en rechts klusjes – er zijn in dat gebied veel vakantiehuizen waar constant geklust moet worden – maar een baan vinden was een groot probleem voor hem.

Zelf nam ik mijn werk mee, want ik werkte locatie onafhankelijk als tekstschrijver en communicatie adviseur. Vrijwel alle projecten kon ik op internet uitvoeren. Mijn klanten wisten dat het geen probleem was als ik op afstand ging werken, omdat ik dat enkele jaren eerder al voor ze had gedaan toen we een jaar op rondreis waren. Ik werk het beste op afstand, nog steeds. Ik heb veel discipline en kan efficiënt thuiswerken wanneer ik in mijn eigen wereldje ben. Omdat ik in drie talen schrijf, vond ik vrij makkelijk nieuwe klanten in Frankrijk en breidde ik mijn netwerk al snel uit.

Emigreren met kids naar Frankrijk; een goede voorbereiding is het halve werk

Onze kinds hadden tegen de tijd dat we naar Frankrijk emigreerden al veel gereisd. Ze waren verandering gewend en andere talen leren vonden ze niet eng. Daarnaast waren we al vaak op vakantie in Frankrijk geweest en hebben we samen veel boeken over Frankrijk gelezen, Franse films gekeken en Franse liedjes geluisterd. De tv stond regelmatig op de Franse zender, zodat ze de taal vaker hoorden en ik sprak vaker Frans tegen ze.

Verder hadden we met school afgesproken dat onze oudste twee kids elke twee weken een mail naar de klas zouden sturen, en hun avonturen zouden delen. Ze zouden dan ook een mail terugkrijgen. We hadden voor elk kind een fotoalbum gemaakt met de belangrijkste dingen uit hun Amsterdams leven, dus een foto van hun huis, hun straat, hun school, de kinderen uit hun klas, beste vriendjes, enzovoort zodat ze dat met hun nieuwe vrienden in Frankrijk zouden kunnen delen. Onze jongste ging toen nog niet naar school in Nederland, maar zou in Frankrijk wel in groep 1 starten want daar beginnen ze jonger.

Het onderwijs was één van de redenen dat we wilden emigreren

Wat grappig is, is dat veel Fransen daar klagen over het onderwijs maar ik vind de kwaliteit van Frans onderwijs erg goed. Het niveau is pittig, en het systeem is heel klassiek en hiërarchisch. Dat merk je nog sterker op het platteland, dan in een stad als Parijs. Wanneer de juf/meester de klas in liep, moesten de kinderen allemaal opstaan bijvoorbeeld. Dat was voor onze kids die Amsterdam gewend waren, wel echt bizar. In Amsterdam spraken ze de juffen en meesters aan met hun voornaam. Dat was op de nieuwe school uit den boze. Het was meneer dit en mevrouw dat.

Wat ook anders was in Frankrijk, was de schoolkantine. De kids aten warm op school, drie gangen maar liefst. Voor de een was dit de hemel, voor de ander de hel. Mijn jongste vond het geweldig en wanneer ik hem ophaalde hoorde ik elke keer van de kantine juf hoe hij zijn bord weer helemaal leeg had gegeten. Mijn andere zoon vond het allemaal maar vies. Zo kwam hij een keer diep teleurgesteld de school uitlopen: “Mama, we kregen lasagne vandaag dus ik was heel blij. Toen nam ik een hap en ze hadden er vis in gestopt! Wie maakt er nou lasagne met vis?!”

Uiteindelijk zijn we anderhalf jaar weggeweest

Als het aan mij had gelegen, dan waren we in Frankrijk gebleven. De kids en ik hebben er in korte tijd goede vrienden gemaakt, de kinderen waren constant buiten, de zon scheen het grootste deel van het jaar en we waren dicht bij de natuur. Heerlijk. Het is echt dat ons huwelijk op de klippen liep, waardoor de moeilijke beslissing gemaakt is om te scheiden én als gevolg daarvan terug te emigreren naar Nederland. De kids en ik gaan sindsdien minstens een keer per jaar terug naar ‘ons dorp’. Mijn dochter is inmiddels terug in Frankrijk, zij is in Parijs gaan studeren.

De grootste verschillen tussen Frankrijk en Nederland

Fransen nemen de tijd om te genieten. Hier is het vaak haasten, haasten. Even snel een hap naar binnen werken na werk of lopend een to go koffie drinken. Daar zit je makkelijk 1,5 uur aan je kop koffie met halve onbekenden te praten over het nieuws en over het weer, op het plein in de zon. En familiebanden en respect voor ouderen, dat zijn dingen die daar sterker zijn.

Verder zijn dingen daar wat losser, daar bedoel ik mee dat mensen bijvoorbeeld niet heel stipt zijn, de administratieve instellingen behoorlijk chaotisch en er wordt ook nog eens constant gestaakt. Dat kan allemaal frustrerend zijn, maar je kunt ook het Franse ritme aannemen en je eraan overgeven. Dat geeft juist rust.

Emigreren met kids naar Frankrijk? Dit zijn mijn tips!

Ga je emigreren met kids naar Frankrijk? Neem je kids dan actief mee in de voorbereidingen. Begin daar bijtijds mee, kinderen hebben de tijd nodig om aan het idee te wennen. Zorg ervoor dat ze dingen hebben om naar uit te kijken wanneer je gaat emigreren met kids naar Frankrijk.

Ik had mijn kinderen bijvoorbeeld gevraagd om ieder een lijstje te maken met wat ze allemaal in Frankrijk wilden zien en doen. Er stonden dingen op als een chocolade croissant eten en een bezoek aan Disneyland Parijs. Dat lijstje werkt heel goed, want aan de ene kant moet je kind research doen over het land om het in te vullen en aan de andere kant hebben ze iets om naar uit te kijken wanneer je gaat emigreren met kids naar Frankrijk. Eenmaal daar, is het natuurlijk zaak om langzaam maar zeker al die punten af te vinken. En, Duolingo installeren. Lang leve Duolingo! Helemaal als je gaat emigreren met kids naar Frankrijk!

Nog een paar tips qua films, series en boeken

De Franse animatiefilm Un Monstre à Paris is heel leuk. Zeker als je naar Parijs zou emigreren, is het aan aanrader (maar ook leuk om naar te kijken vóór een vakantie in Parijs). Afhankelijk van de leeftijd van de kinderen zou je ook de film Amélie kunnen bekijken, en de serie Emily in Paris is leuk voor tieners wanneer je gaat emigreren met kids naar Frankrijk.

Een leuk boek voor kids die naar Frankrijk emigreren is Reis door…Frankrijk van Pauline Michgelsen. Ook hadden onze kinderen een emigratie invulboek dat ze heel leuk vonden maar ik ben helaas de naam kwijt…En last but not least, een boek over emigreren met kids naar Frankrijk (en andere landen): Heimwee naar Hagelslag van Lotte Stegeman. Dit boek vertelt het verhaal van kinderen die vanuit Nederland naar een ander land zijn geëmigreerd. Eenmaal daar een feest van herkenning voor de kinderen, maar ook zeker leuk ter voorbereiding wanneer je gaat emigreren met kids naar Frankrijk.

Droom jij ook over emigreren met kids naar Frankrijk? En is er een vraag die je aan Frédérique zou willen stellen? Deel het gerust in een reactie, want wij zijn super benieuwd! Frédérique leest ook mee om eventuele vragen over emigreren met kids naar Frankrijk te beantwoorden 😀 .